Kiedyś to byłam taka nieugięta z tym pisaniem. Wszędzie trąbili, że teraz kultura obrazkowa i wszyscy odchodzą od czytania. Że większy kawałek tekstu to już do nikogo nie trafi. A ja twardo - sam tekst i tekst. Pisarz - myślałam - pisze, a nie jakieś rysunki i zdjęcia wkleja.
Ale z tym pisaniem i kulturą obrazkową jest trochę tak jak z wychowaniem dziecka. Najpierw jakieś niestworzone plany snujesz. A to żywieniowe, a to wychowawcze. A potem życie i tak wszystko weryfikuje i musisz odpuścić (chcesz odpuścić).
I tak samo miałam z tym całym rysowaniem. Kiedyś, dawno temu - posty z litym tekstem, potem zdjęcia, obrazki :). Na Facebooku to nawet nie mówię, bo tam jest inna specyfika niż na blogu.
Obrazki się sprawdzają. Ale może to nie jest dla nas wcale nic nowego. Przecież już w szkole na biologii mówiono mi, że dobry rysunek wyrazi więcej niż tysiąc słów (niczym Rafaello ;).
I takie obrazki ostatnio powstały:
Dodaję je do Galerii Bazgrołów.